عشق و ازدواج از نظر اوشو

- روي اين جمله قصار مراقبه كن : مرد احمق و زن گنگ . آنان را به زودي جدا مي بينم . و ازدواج چنين است . تنها احمق ها در فكر قانوني كردن رابطه هستند . وگرنه عشق كافي است .
و من مخالف ازدواج نيستم . من موافق عشق هستم . اگر عشق به ازدواج تبديل شود خوب است ولي اميدوارنباش كه ازدواج بتواند عشق بياورد اين غير ممكن است . عشق مي تواند به ازدواج تبديل شود .

- بايد خيلي هشيارانه عمل كني تا بتواني عشق را به ازدواج بدل كني .
ولي مردم معمولاً با ازدواج كردن عشقشان را نابود مي سازند .
آنان براي نابودي عشق به هر كاري متوسل مي شوند و سپس رنج مي كشند .
و پيوسته مي گويند : چه چيزي خطا رفت ؟
آنان خودشان نابودگر هستند و براي اين نابودي هر عملي را انجام مي دهند .

خواست و اشتياق فراواني براي عشق وجود دارد ولي عشق به آگاهي نياز دارد .
و تنها آنگاه است كه عشق به بلنداي راستين خود مي رسد .
و اين بلنداي راستين ازدواج است ولي اين ربطي به قانون ندارد .
بلكه ازدواج دو قلب است در تماميت .

ازدواج يعني عملكرد يك زوج در هماهنگي و همزماني .
ولي مردم عشق را آزمايش مي كنند ( اشتياقشان خوب است ولي عشق هايشان پر از حسد ، احساس مالكيت ، خشم و بد عنقي است ) ولي چون آگاه نيستند ، بزودي آنان را نابود مي كنند ، براي همين است كه مردم در طول قرن ها به ازدواج وابسته شده اند .

مردم فكر كرده اند كه بهتر است با ازدواج شروع كنند ، تا قانون بتواند از آنان در مقابل نابودي عشق محافظت كند .

جامعه ، دولت ، دادگاه ، پليس و كشيش ، تمام اينها شما را مجبور مي كنند تا در چهارچوب ازدواج رسمي باقي بمانيد و اينگونه تو تنها برده اي بيش نيستي .

اگر ازدواج به صورت رسمي و تشكيلاتي باشد ، در آن تشكيلات تو فقط يك برده هستي . تنها بردگان هستند كه ميل دارند درون تشكيلات زندگي كنند .

ازدواج پديده اي كاملاً متفاوت است . ازدواج اوج عشق است و به اين صورت خوب است . من مخالف ازدواج نيستم ، بلكه موافق ازدواج واقعي هستم .

من مخالف ازدواج هاي دروغين و كاذب هستم . ولي اين نوع ازدواج ها شايع هستند و نوعي ترتيبات تشكيلاتي هستند كه به مردم نوعي امنيت ، آسايش و مشغوليت مي دهند . شما را مشغول نگه مي دارد ولي غير از اين شما را غني نمي كند و تغذيه تان نمي كند .

پس اگر طبق ضوابط من ازدواج كني ، مي تواني دعاي خير مرا داشته باشي .

بياموز تا عشق بورزي و هر آنچه را كه مخالف عشق است به دور بينداز .
اين كار بسيار مشكل است . توانايي عشق ورزيدن بزرگترين هنر در جهان است . براي اين كار انسان نياز دارد كه بسيار پالايش شود . فرهنگ دروني غني داشته باشد . بسيار مراقبه گون زندگي كند تا بتواند بلافاصله ببيند كه چگونه مي تواند عشق را نابود كند . اگر بتواني از مخرب بودن پرهيز كني ، اگر بتواني در رابطه با خودت خلاق باشي ، اگر بتواني از رابطه ات پشتيباني و آن را تغذيه كني ، اگر قادر باشي به ديگري محبت بورزي (نه فقط شهوت ، زيرا شهوت به تنهايي قادر به ادامه ي عشق نيست ، بلكه محبت لازم است ) ، اگر بتواني محدوديت ها و كاستي هاي ديگري را بپذيري .
( اگر بتواني او را همانگونه كه هست بپذيري و هنوز عاشق اش باشي ) آنگاه ازدواج روزي اتفاق مي افتد ، ممكن است سالها طول بكشد ولي بالاخره اتفاق مي افتد . تو مي تواني دعاي خير مرا داشته باشي . ولي براي ازدواج قانوني ، نيازي به داشتن بركات من نداري ! و اين بركات و دعاهاي خير نيز كمكي نخواهند كرد و مراقب باش ! قبل از اينكه دست به اين كار بزني ، قدري بيشتر تأمل كن .

ازدواج عشق نيست ، چيز ديگري است . پس قبل از اينكه به دام بيفتي ، قدري هشيار باش . ازدواج دام است : شوهر توسط زن به دام مي افتد و زن توسط شوهر : يك دام دو طرفه ! و وقتي كه ازدواج صورت گرفت ، شما قانوناً مجاز هستيد تا يكديگر را براي ابد شكنجه كنيد به ويژه در اين كشور ( هندوستان ) كه طلاق ، حتي پس از مرگ زوج هم مجاز نيست ...
... و عشق چيست ؟ بزرگترين خودكشي در دنياست .
عاشق شدن يعني ارتكاب به خودكشي : كشتن نفس .
عشق يعني دور انداختن نفس .
براي همين است كه مردم اينقدر از عشق ورزيدن مي ترسند .

آنان درباره ي عشق داد سخن مي دهند و به عاشق بودن تظاهر هم مي كنند . آنان ترتيبي مي دهند تا خودشان را و ديگران را بفريبند كه عاشق اند . ولي آنان از عشق ورزيدن پرهيز مي كنند ، زيرا كه عشق نخست از تو مي خواهد تا بميري . و تنها آنگاه است كه دوباره زاده مي شوي ...
و مسلماً زندگي نيز با عشق غني تر مي گردد . هر چقدر نفس تو بيشتر بميرد و كمتر باشد ، زندگي تو غني تر و پر بار تر و سرشار از سرور و لذت خواهد بود .
... ولي عشق نهايت خودكشي است .
بقيه خودكشي ها جزيي هستند . خودكشي معمولي امري فيزيكي است .
عشق يك خوودكشي رواني است و مراقبه ، خودكشي روحاني .
تو در عشق از نظر رواني و شخصيتي خواهي مرد و نفس و هويت رواني ات از بين خواهد رفت . در مراقبه تو حتي مفهوم « خود » و حتي فرا خود را نيز به دور خواهي افكند و به « هيچ چيز بودن » خواهي رسيد .
و در آن هيچ چيز بودن ، گل نيلوفر سپيد « بودا » شكفته خواهد شد ...

مترجم : محسن خاتمي – از كتاب الماسهاي آگاهي
اين سخن اشو به كسي است كه دعاي خير براي ازدواج‌اش مي‌خواهد.
همچنين اين نظر اوست